Οδοιπορικό στον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο

Οδοιπορικό στην υπέροχη ορεινή ομορφιά του Παλαιού Αγίου Αθανασίου

Η ιστορίες του χειμώνα έχουν παρόλο το κρύο της ημέρας και την παγωνιά της νύχτας μια ζεστασιά. Έχουν τις νότες των ξύλων που σιγοκαίγονται στο τζάκι, έχουν τις ματιές στο παράθυρο που θαμπώνει από την άχνα της ανάσας μας. Ο χειμώνας είναι μία υπέροχη εποχή, ιδανική για μικρά και μεγαλύτερα ταξίδια σε όμορφες γωνιές της πατρίδας μας, σε γωνιές που όσο παγωνιά και να έχει άλλο τόσο ζεστασιά σου προσφέρουν οι εικόνες που συναντάς, οι άνθρωποι που γνωρίζεις και οι όμορφες εμπειρίες που ζεις.

Ένας τέτοιος προορισμός είναι και ο Παλαιός Άγιος Αθανάσιος που βρίσκεται κάτω από την στέγη του πανέμορφου Καϊμακτσαλάν και τις εμπειρίες που ζήσαμε θα μοιραστούμε όπως πάντα κάνουμε μαζί με όλους εσάς. 

Στην αρχή της διαδρομής μας βρίσκεται η μεγάλη πεδιάδα της Μακεδονίας μας που μέσα στον Χειμώνα με τα πιο πολλά δέντρα να έχουν χάσει το φύλλωμα τους και τις καμινάδες από τα χωριά να βγάζουν λευκό καπνό από τα ανάμενα τζάκια… το κρύο είναι υποφερτό μιας και ο ήλιος βρίσκεται ακόμα στον ορίζοντα μα μόλις φύγει και έρθει η νύχτα με τον Βαρδάρη να φυσά σίγουρα η θερμοκρασία θα φτάσει κοντά στο 0 και εμείς θα πρέπει να έχουμε φτάσει στον όμορφο προορισμό μας.

Ο δρόμος φιδίσιος, ανοδικός, με αρκετές στροφές και αρκετά πυκνή βλάστηση για περίπου 15 χιλιόμετρα από το τέλος της πόλης της Έδεσσας μέχρι και την διασταύρωση για τον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο… Φτάνουμε σούρουπο πλέον με τα τελευταία 3-4 χιλιόμετρα της διαδρομής να είναι αρκετά ανηφορικά μα η θέα του παραδοσιακού οικισμού, του “πέτρινου χωριού” όπως το αποκαλούν οι “φανατικοί” επισκέπτες του μας εντυπωσιάζει μέσα στα μαβιά χρώματα της νύχτας που μόλις έχει έρθει και εκείνη!

Πολύς κόσμος γυρνάει στα φωτισμένα σοκάκια, ενώ τα έλατα είναι στολισμένα σαν σε Χριστούγεννα όλο το χειμώνα, μουσικές ακούγονται που σε καλούν να απολαύσεις το ποτό σου και εστιατόρια με υπέροχο στολισμό και ακόμα πιο υπέροχο φαγητό σε κάνουν να ξεχάσεις την βουή της πόλης και να αφεθείς στον χειμώνα που όλοι μας αγαπάμε, τον χειμώνα της ζεστασιάς!

Φαγωμένοι και κουρασμένοι από το ταξίδι πίνουμε ένα ποτό στο όμορφο παραδοσιακό ξενοδοχείο που μας φιλοξενεί το “Μετόχι” και ακούμε την ιστορία για την ερήμωση του χωριού μέχρι και το 1980 αλλά και την δουλειά που έγινε ώστε σήμερα αυτός ο οικισμός να αποτελεί πρότυπο ανάπτυξης και ευημερίας.

Όντως έχουν δημιουργηθεί ιδιαίτερα καλαίσθητοι χώροι διαμονής που συνδυάζονται με νοστιμιές, διασκέδαση και φυσικό τοπίο στα 1200 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας… Ώρα για ύπνο και αύριο ώρα για να δούμε όλες τις ομορφιές που μέσα στην νύχτα και πέρα από τα φώτα μένουν καλά κρυμμένες στο σκοτάδι.

Πανοραμική εικόνα του Παλαιού Αγίου Αθανασίου στα χρώματα της ανατολής. Στο βάθος διακρίνεται η λίμνη Βεγορίτιδα.

Στο χωριό

Ξυπνάμε νωρίς γιατί εχθές ακούσαμε πως η καλύτερη θέα στο χωριό είναι από το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου στα δυτικά. Αρχίζουμε να ανηφορίζουμε το καλντερίμι στην αρχή και μετά τον αγροτικό δρόμο. Η απόσταση είναι το πολύ 10 λεπτά από το τελευταίο σπίτι αλλά η θέα σε αποζημιώνει. Όλο το χωριό απλώνεται μπροστά μας πανοραμικά με τον ορεινό όγκο του Καϊμακτσαλάν να το έχει αγκαλιασμένο. Η ώρα της ανατολής και ο ήλιος που βγήκε μέσα από τα σύννεφα την που βρεθήκαμε στο μικρό ξωκλήσι κάνει την όλη ατμόσφαιρα μυστηριακή καθώς οι πέτρες των σπιτιών παίρνουν το χρώμα του ήλιου. Σημείο που σας προτείνουμε να βρεθείτε και να το απολαύσετε γιατί η έκπληξη δεν είναι μόνο η θέα στο χωριό αλλά η θέα παντού γύρω μας! Ο ορίζοντας μέσα σε χιλιάδες χρώματα μας δείχνει τις κορυφές των βουνών περιμετρικά μας, μας χαρίζει μια ιδιαίτερη εικόνα της Βεγορίτιδας λίμνης όπως του αετού που πετά ψηλά και μας ορίζει τα μικρά και μεγαλύτερα χωριά που βρίσκονται ολόγυρα μας σαν σε πτήση με ελικόπτερο. 

Η επιστροφή μας γίνεται με αργά βήματα και με θαυμασμό στο όλο περιβάλλον που βρισκόμαστε. 

Λίγα λεπτά και γυρνάμε μέσα στο χωριό, χανόμαστε μέσα στα στενά σοκάκια του και παρατηρούμε την πελεκητή πέτρα των κτισμάτων με τις μοναδικές κεραμοσκεπές. Κοιτάμε τα παραθύρια και την θαυμάσια μακεδονίτικη αρχιτεκτονική, αφουγκραζόμαστε τον βοριά όταν βρισκόμαστε στην σκιά και αμέσως βάζουμε τα χέρια μας μέσα στα χειμερινά μπουφάν μας.

 

Η ζεστή αγκαλιά του χιονιού

Τι θα κάνεις σε ένα χωριό αναρωτιούνται ίσως πολλοί… Μα θα ζήσεις τον χειμώνα απαντάμε εμείς. Θα φας εξαιρετικό πρωινό από τον υπέροχο φούρνο στην αρχή του χωριού, θα πιεις μοναδικό καφέ ψημένο στην χόβολη με πεντανόστιμο λουκουμάκι δίπλα από το τζάκι, θα χαλαρώσεις σε ένα σπα, θα φας εξαιρετικό φαγητό, θα πιεις το ποτό σου και θα νιώσεις σαν παιδί αχνίζοντας το τζάμι του παραθύρου που βρίσκεται σιμά σου… Και αν δεν σου φτάνουν όλα αυτά με κέντρο τον Παλαιό Άγιο Αθανάσιο υπάρχουν εξαιρετικά μέρη για να δεις μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά όπως ο πανέμορφος Βόρας και η λίμνη Βεγορίτιδα.

Δεν είναι τυχαίο πως με μία διαμονή δύο μόνο ημερών γυρνάς άλλος άνθρωπος στην καθημερινότητα σου. Δεν είναι επίσης τυχαίο πως αυτό το μικρό χωριό που πριν μερικές δεκαετίες είχε σχεδόν ερημοποιηθεί σφύζει ξανά από ζωή, σφύζει από την ζεστή αγκαλιά του χιονιού.

Νυχτερινή άποψη του Παλαιού Αγίου Αθανασίου

Προτάσεις

Μετά την επίσκεψη μας σε αυτό τον πανέμορφο τόπο σας προτείνουμε μερικά μικρά αλλά όμορφα σημεία για τα επισκεφθείτε και εσείς!

Ανατολή από το ξωκλήσι πάνω από το χωριό του Παλαιού Αγίου Αθανασίου

Κείμενο / Φωτογραφίες: Ηλίας Κοτσιρέας για το Fresh Winter Stories

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

error: Το περιεχόμενο προστατεύεται!