Σουφλί – κρυμμένο διαμάντι δίπλα από τα σύνορα
Σουφλί - κρυμμένο διαμάντι δίπλα από τα σύνορα
Όλοι μας το έχουμε ακούσει, όλοι μας το έχουμε συνδέσει με την παραμεθόριο, με τον στρατό, με τις εσχατιές της χώρας μας και ίσως οι περισσότεροι από εμάς δεν θεωρούμε πως έχει πολλά να μας αφήσει σαν εμπειρίες. Και όμως αυτός ο ευλογημένος τόπος έχει διαμάντια κρυμμένα που απλά περιμένουν να τα ανακαλύψουμε και να τους αναγνωρίσουμε την πραγματική αξία που έχουν.
Ναι μπορεί η θάλασσα να μην είναι δίπλα, αλλά σχεδόν όλος ο δήμος ανήκει σε προστατευόμενη περιοχή μιας που το εντυπωσιακό δάσος της Δαδιάς καλύπτει ένα αρκετά μεγάλο μέρος της έκτασής του, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει το απολιθωμένο δάσος της Λευκίμης, η λίμνη του Τυχερού, το μετάξι που δίνει ζωή στον τόπο και αποτελεί ταυτόχρονα πηγή εισοδήματος, ιστορία, αναμνήσεις, αλλά και δίνει πνοή για το μέλλον.
Η φύση λοιπόν είναι το συνώνυμο του τόπου που είναι ιδανικό μέρος για απόδραση δύο και ακόμα και τριών ημερών. Το Fresh ταξίδεψε λοιπόν στην φύση και την γη του μεταξιού, έζησε και μοιράζεται εμπειρίες με όλους εσάς που όταν θελήσετε να ξεφύγετε λίγο από την πόλη πρέπει να το έχετε σαν επιλογή για εξόρμηση.
Τι πρέπει να δείτε
Το Σουφλί είναι βέβαια πρώτο στην λίστα καθώς είναι η πόλη του μεταξιού. Έτσι και εμείς φτάνοντας αφήσαμε τα πράγματα μας σε ένα ιδιαίτερου κάλλους ξενοδοχείο που σε βάσει πραγματικά στο νόημα της πόλης “Το Κουκούλι” είναι το όνομα του και οι χώροι του είναι διαμορφωμένοι εκεί που τα παλιότερα χρόνια δημιουργούσαν το μετάξι οι ντόπιοι. Ακόμα φαντάζεσαι τα ίδια δωμάτια που σήμερα ξαποσταίνουν οι επισκέπτες να είναι γεμάτα από τις “κρεβάτες” που αναπτύσσονταν οι μεταξοσκώληκες. Προσεγμένο, ιδιαίτερο, με φιλικό προσωπικό που ενδιαφέρεται για τον τόπο αποτελεί το ιδανικό ορμητήριο για να γνωρίσεις την περιοχή αλλά για να μπεις στο κλίμα του μεταξιού που σαν απαλό σύννεφο σκεπάζει την ιστορία της.
Μουσείο μετάξης τράπεζας Πειραιώς
Το μουσείο στεγάζεται στο πλήρως ανακαινισμένο αρχοντικό στο κέντρο της πόλης, του γιατρού πολιτικού και λόγιου Κωνσταντίνου Κουρτίδη (1870 – 1944) που είναι χτισμένο το 1883 και στους χώρους του παρουσιάζονται όλες οι φάσεις της μεταξουργίας αλλά και της ιστορίας του μεταξιού μέσα στο διάβα των αιώνων με εστίαση βέβαια στο πως το Σουφλί αναδείχθηκε σε κέντρο παραγωγής του μεταξιού.
Σε κάθε δωμάτιο του μουσείου μάθαμε το πως γίνεται παραδοσιακά η ανάπτυξη του μεταξοσκώληκα, είδαμε τα μέσα που χρησιμοποιούσαν, θαυμάσαμε τον τρόπο ύφανσης, μαγευτήκαμε από το πως χρωμάτιζαν το μετάξι με απλά υλικά και εντυπωσιαστήκαμε από τις ολομέταξες Σουφλιώτικες φορεσιές. Επίσης σας προτρέπουμε να δείτε το μικρό ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στο μουσείο για να μπορέσετε να βιώσετε έστω και μέσα από την οθόνη το πως γίνεται όλη η διαδικασία ανάπτυξης του μεταξοσκώληκα, αλλά και την προσήλωση των κατοίκων σε αυτή την μακρά διαδικασία που διαρκεί σχεδόν 40 ημέρες.
Η εμπειρία μας από το μουσείο Μετάξης είναι πραγματικά πως αποτελεί ένα ιδιαίτερο στολίδι της χώρας μας που διδάσκει, μαθαίνει και δείχνει με απλό και κατανοητό τρόπο το γιατί η περιοχή και το Σουφλί βρίσκονται αιώνες τώρα αλλά μέχρι και σήμερα στον παγκόσμιο χάρτη του πολυτελούς ενδύματος.
Ώρες λειτουργίας:
Από 1 Μαρτίου έως 15 Οκτωβρίου:
Καθημερινά (εκτός από την Τρίτη) 10 π.μ.-6 μ.μ.
Από 16 Οκτωβρίου έως 28 Φεβρουαρίου:
Καθημερινά (εκτός από την Τρίτη) 10 π.μ.-5 μ.μ.
Κλειστό: Κάθε Τρίτη, 1 Ιανουαρίου, 18 Ιανουαρίου (τοπική εορτή), Μ. Παρασκευή (μέχρι 12:00 μ.μ.), Κυριακή του Πάσχα, 1 Μαΐου, 15 Αυγούστου, 25 και 26 Δεκεμβρίου.
Γενική είσοδος: 4 ευρώ
Μειωμένο εισιτήριο: 2 ευρώ. (άνω των 65 ετών, φοιτητές – σπουδαστές, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, εργαζόμενοι στον Όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς, οργανωμένες επισκέψεις 20 ατόμων και άνω με συντονισμό ταξιδιωτικού γραφείου ή φορέα)
Δωρεάν είσοδος : Κάτω των 18 ετών, μαθητές νυχτερινών σχολείων, σπουδαστές Α.Ε.Ι και Τ.Ε.Ι, στρατιώτες, υπάλληλοι υπουργείου πολιτισμού, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, ξεναγοί, κάτοχοι κάρτας ICOM και ICOMOS, άνεργοι, μέλη επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών, ευρωπαϊκής κάρτας νέων, άτομα με αναπηρία και ο συνοδός τους, μέλη πολύτεκνων οικογενειών.
Ημέρες ελεύθερης εισόδου
18 Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων)
5 Ιουνίου (Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος)
Τελευταίο Σ/Κ Σεπτεμβρίου (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)
Λαογραφικό Μουσείο "Τα γνάφαλα"
Η θέλησή μας να δούμε ακόμα περισσότερα μας οδήγησε στα “Γνάφαλα” της οικογένειας Μπουρουλίτη. Γνάφαλα ενοιολογικά είναι τα πρώτα νήματα που απλώνει ο μεταξοσκώληκας για να φτιάξει το κουκούλι του, την βάση, το στήριγμά του, και στο λαογραφικό μουσείο που απλώνεται σε όμορφες αίθουσες παρακολουθούμε όλη την πορεία του μέχρι την δημιουργία του γνάφαλου και του πολύτιμου κουκουλιού του.
Ο Γεώργιος Μπουρουλίτης ξεκίνησε με μεράκι να μαζεύει και να συλλέγει παλαιά και ιστορικά αντικείμενα του τόπου και δύο γενιές μετά το μεράκι αυτό το συνεχίζει η οικογένεια του και μας το παρουσιάζει απλόχερα. Εντυπωσιακά μεταξωτά παραδοσιακά ρούχα και φορεσιές, σπάνιας ομορφιάς κοσμήματα, ρολόγια, στρατιωτικά αντικείμενα, πόρπες και τσεβρέδες, εκκλησιαστικά είδη, βραχιόλια και εργαλεία επαγγελμάτων όπως του τσαγκάρη, του ράφτη, του κουρέα, του φωτογράφου όπως και επαγγελμάτων που έχουν χαθεί ή σχεδόν χαθεί όπως του βαρελά, του καροποιού, του φαρμακοτρίφτη, συνθέτουν ένα πολύχρωμο ιστορικό και πολιτιστικό παζλ που μας δείχνει τον πλούτο, αλλά και την μαεστρία των ανθρώπων της περιοχής.
Επίσης στους χώρους του μουσείου που είναι προσεγμένοι μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια θα μάθουμε τον τρόπο παραγωγής του μεταξιού μέσα από παραδοσιακά εργαλεία που έχουν την δική τους ιστορία… Τα γνάφαλα είναι ένας χώρος που πρέπει να επισκεφθείς για να δεις και εσύ την ομορφιά του μεταξιού, να ζήσεις νοερά την παραγωγή του, αλλά και για να αντιληφθείς τον κόπο και την προσπάθεια για να δημιουργηθεί ένα από τα κορυφαία μετάξια σε όλο τον κόσμο και όλα αυτά θα τα δεις με ελεύθερη είσοδο.
Το δάσος της Δαδιάς
Μόλις 20-25 λεπτά από του Σουφλί βρίσκεται ένα από τα πιο ξακουστά δάση της χώρας μας και ο “παράδεισος” των αρπακτικών πτηνών καθώς εδώ απαντώνται πάνω από 36 είδη, τόπος υπέροχων τοπίων γεμάτων με υπέροχη βλάστηση, τόπος κατάφυτος, τόπος γοητευτικός… Δεν είναι τυχαίο πως ήδη από το 1980 αποτελεί προστατευόμενη περιοχή ενώ από το 2006 έχει χαρακτηριστεί εθνικό πάρκο. Η έκτασή του αγγίζει τα 428 τετρ.χλμ. εκ των οποίων τα 72.9 είναι αυστηρά προστατευόμενα.
Στην είσοδο της αυστηρά προστατευόμενης περιοχής σταματήσαμε και εμείς και απευθυνθήκαμε για πληροφορίες στο κέντρο του φορέα διαχείρισης που υπάρχει ακριβώς δίπλα. Στους χώρους του ενημερωθήκαμε για τον φυσικό πλούτο της περιοχής και σε μία ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα είδαμε με οπτικοακουστικό υλικό το γιατί αυτό το δάσος αποτελεί ένα τόπο παγκόσμιας έλξης ανθρώπων που αγαπούν την φύση. Εκτός των 36 ειδών αρπακτικών πουλιών έχουν καταγραφεί πάνω από 40 είδη ερπετών και αμφίβιων, 36 είδη θηλαστικών και πάνω από 180 είδη πουλιών.
Μέσα στην προστατευόμενη περιοχή υπάρχει παρατηρητήριο για την παρακολούθηση των μεγάλων αρπακτικών που φτάνουν σε άνοιγμα φτερών μέχρι και τα δύο ολόκληρα μέτρα. Για να πας εκεί υπάρχει ειδικό δρομολόγιο που ξεκινάει κάθε μία ώρα και μετά από 3 χιλιόμετρα έχεις φτάσει στον προορισμό σου. Τρία χιλιόμετρα γεμάτα όμως φύση, πλούσια βλάστηση, γεμάτα εικόνες μέσα από τον φιδίσιο χωματόδρομο όπου δεκάδες ρεματιές εναλλάσσονται με ορθοπλαγιές, βράχια και λόφους και σχηματίζουν ένα ιδιαίτερου κάλλους τοπίο.
Στο παρατηρητήριο υπάρχουν μεγάλης εμβέλειας κιάλια που είδαμε και θαυμάσαμε όλα αυτά τα θαύματα της φύσης και της ζωής μπροστά μας. “Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται από τις 07:00 το πρωί και φεύγουν στις 17:00 το απόγευμα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους” μας ενημέρωσε ο ευγενικός άνθρωπος που μας συντρόφευε στο παρατηρητήριο, ενώ ταυτόχρονα μας έλεγε ποια αρπακτικά θαυμάζαμε εκείνη την στιγμή μπροστά μας.Η επιστροφή μας μπορεί να έγινε μετά από 45 ολόκληρα λεπτά αλλά η αίσθηση της φύσης και της πανίδας θα μείνει πραγματικά μία ζωή μέσα στις αναμνήσεις μας.
Το απολιθωμένο δάσος της Λευκίμης
Πριν το χωριό Λευκίμη υπάρχει ένα από τα πιο όμορφα απολιθωμένα δάση της χώρας μας και αυτό γιατί εκτός την πολύ καλή κατάσταση που διατηρούνται οι κορμοί των δέντρων που έχουν ηλικία 35 εκ. ετών είναι και το μοναδικό δάσος στην Ευρώπη που τα απολιθώματα βρίσκονται διάσπαρτα μέσα σε ένα καταπράσινο πυκνό δάσος.
Η διαδρομή μας μέσα στο δάσος ήταν πραγματικά ονειρική, καθώς η αίσθηση των απολιθωμένων κορμών που βρίσκονται διάσπαρτα στην ήπια διαδρομή που ακολουθήσαμε έγινε με συντροφιά τα υπέροχα πεύκα αλλά το μικρό ρυάκι στα πρώτα βήματα μας. Περπατήσαμε κάθε γωνιά της διαδρομής του περίπου ενός χιλιομέτρου και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από το πως έχουν διατηρηθεί αυτά τα θαύματα της φύση τα οποία δημιουργήθηκαν εξαιτίας της ηφαιστειακής δράσης που εκτυλισσόταν τότε στην περιοχή. Τα πλούσια σε διοξείδιο του πυριτίου διαλύματα που προέκυπταν από τις ηφαιστειακές εκρήξεις διαπότισαν το δάσος και απολίθωσαν το σύνολό του: αντικατέστησαν δηλαδή ολόκληρη την οργανική φυτική ύλη με ανόργανη.
Ακριβώς πριν το μονοπάτι υπάρχει υπέροχη μικρή μονάδα με ενοικιαζόμενα διαμερίσματα για όσους αγαπούν την φύση, ενώ η έκπληξη μας μεγάλωσε από την όμορφη αίθουσα όπου εκτίθενται απολιθώματα που έχουν βρεθεί στην περιοχή εκ τον οποίων μερικά έχουν παγκόσμια επιστημονική αξία. Στον χώρο αυτό θαυμάσαμε ένα απολίθωμα που περιλαμβάνει 7 ψάρια, τα πιο παλιά φύλλα αμπέλης της λεγόμενης προγονικής, κορμούς δέντρων που περιλαμβάνουν ακόμα και φοίνικες, δόντια καρχαρία, αχινους αλλά και πολλά ακόμα εκθέματα που κάποτε ζούσαν σε αυτόν τον τόπο και ζούσαν πριν 35 εκατομμύρια χρόνια.
Τι άλλο θα κάνεις στην περιοχή!
Κατ’ αρχήν θα γευτείς υπέροχα κρεατικά. Ο τόπος φημίζεται για την παραγωγή πεντανόστιμων εδεσμάτων με βάση το κρέας. Κάθε μικρό χωριό αλλά και το Σουφλί έχουν ταβέρνες που θα σου δώσουν στιγμές νοστιμιάς. Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε την “Ταβέρνα των Κυνηγών” που βρίσκεται στην είσοδο του Σουφλίου και που πραγματικά αξίζει να δοκιμάσεις όλο τον κατάλογο των εδεσμάτων.
Μια βόλτα στα στενά σοκάκια του Σουφλίου θα είναι πραγματικά έκπληξη. Να έχεις την φωτογραφική μηχανή έτοιμη, καθώς υπέροχα αρχοντικά διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ η παραδοσιακή αρχιτεκτονική ακόμα και τον πιο απλών κατοικιών ομορφαίνει τον τόπο. Ένα από τα πρέπει να δεις επίσης στον αστικό ιστό είναι το εργοστάσιο μετάξης Τζίβρε όπου τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται ποικίλες δράσεις του δήμου.
Μην ξεχάσεις να πάρεις παραδοσιακά λουκάνικα από την κρεαταγορά Μούτλια στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Υπέροχα πραγματικά είναι κάτι που αξίζει να το δοκιμάσεις.
Επίσης δεν γίνεται να βρεθείς στην περιοχή και να μην πάρεις μαζί σου υπέροχης ποιότητας μεταξωτά. Ιδανικά για εσένα αλλά και για δώρα σε συγγενείς και φίλους. Από μαντήλι και γραβάτες μέχρι μοναδικά ενδύματα και υφάσματα. Δεν είναι τυχαίο πως μεγάλα παγκόσμια brands ράβουν ρούχα και υφαίνουν υφάσματα ανώτατης ποιότητας σε μονάδες της περιοχής.
Ευχαριστούμε πολύ τους για όλη την βοήθεια τους τους Σταμάτη Μούτλια συνοδοιπόρο μας σε αυτό το ταξίδι, το ξενοδοχείο “Κουκούλι”, τον Ζαχαρία αλλά και την υπέροχη κόρη του στο απολιθωμένο δάσος της Λευκίμης, τον δήμο Σουφλίου, τους υπαλλήλους στο μουσείο Μετάξης της Τράπεζας Πειραιώς, την οικογένεια Μπουλουρίτη και τον φορέα διαχείρισης του εθνικού πάρκου δάσους Δαδιάς.
Με την επιστροφή μας είχαμε μία ευχάριστη έκπληξη που δεν γίνεται να μην αναφερθεί! Με μεγάλη μας χαρά λοιπόν ενημερωθήκαμε πως το Σουφλί είναι ένα από τα τρία χωριά σε όλη την Ελλάδα που διεκδικούν παγκόσμια τουριστική διάκριση. Το Σουφλί, επιλέχθηκε από την ομάδα εργασίας του υπουργείου Τουρισμού, ως ένα από τα τρία χωριά που θα διεκδικήσουν για την Ελλάδα μια διάκριση στο διαγωνισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (ΠΟΤ) «Βest Tourism Villages». Πρόκειται για το μοναδικό της ηπειρωτικής Ελλάδας -τα άλλα δύο είναι στο δήμο Αλονήσσου και Δυτικής Σάμου – το οποίο κατάφερε να κερδίσει την υποψηφιότητα του σε μια αναμέτρηση με τρεις πυλώνες: α)την απονομή σήματος «best tourism village», β)τη συμμετοχή στο πρόγραμμα αναβάθμισης όσων υποψηφιοτήτων δεν κατάφεραν να πάρουν το σήμα και γ)τη συμμετοχή των υποψηφίων στο δίκτυο συντονισμού και ανάδειξης καλών πρακτικών. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν τους επόμενους μήνες και πραγματικά ευχόμαστε την καλύτερη επιτυχία σε μία περιοχή που μπορεί και πρέπει να γίνει πόλος ανάπτυξης.
Φωτογραφίες – κείμενο: Ηλίας Κοτσιρέας για το Fresh Mag 08
