Βλαδίμηρος Κυριακίδης “Η Καβάλα είναι πόλη του απροσδόκητου”
Χαιρόμαστε πραγματικά που έχουμε μαζί μας έναν από τους πιο δημιουργικούς και χαρισματικούς ανθρώπους της εποχής μας, τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη που εκτός από ηθοποιός, είναι θεατρικός παραγωγός και σκηνοθέτης, ας ξεκινήσουμε λοιπόν την συνέντευξη μας με την πρώτη μας ερώτηση.
Βλαδίμηρε τελικά τι είναι πιο δύσκολο? το να παίξεις έναν ρόλο ή να πεις σε έναν άλλο ηθοποιό πως θα παίξει εκείνος τον ρόλο?
Δυο διαφορετικές διεργασίες εξίσου δύσκολες διότι βασίζονται στην υποκειμενική εκτίμηση και αντίληψη των δρωμένων. ‘Ίσως λίγο πιο δύσκολο να παίξεις ένα ρόλο διότι την ώρα της ερμηνείας δεν μπορείς να δεις το αποτέλεσμα και να διορθώσεις. Άρα το ρίσκο επαυξάνεται.
Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αισχύλος ή Αριστοφάνης, ποιος είναι πιο κοντά στο δικό σου “είναι” και γιατί?
Ο Ευριπίδης διότι κατ’ εμέ έκανε την μεγάλη καινοτομία να διασκευάσει τα μυθολογικά δεδομένα, στο επίπεδο της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του παρουσιάστηκαν με τρόπο ρεαλιστικό. Γίναν πιο ανθρώπινοι. Αυτή βέβαια δεν ήταν η μόνη καινοτομία που έφερε αλλά ίσως η πιο σπουδαία.
Πολύς κόσμος, έχει ταυτιστεί μαζί σου στην τηλεοπτική σειρά “Μην αρχίζεις την μουρμούρα”, εσύ προσωπικά έχεις ταυτιστεί με κάποιον ρόλο που έπαιξες ή που θα ήθελες να παίζεις στο θεατρικό σανίδι?
Δεν έχω ταυτιστεί με κανέναν ρόλο διότι όλη η γοητεία της δουλειάς μου είναι να ζω δανεικές ζωές και αφού διδαχτώ από αυτές να περνώ σε άλλες ισχυροποιώντας έτσι τη δική μου προσωπικότητα.
Στο πέρασμα του χρόνου, αν γυρνούσες πίσω θα άλλαζες κάτι στις επιλογές σου και με ποια κριτήρια θα έκανες αυτές τις αλλαγές?
Δεν θα άλλαζα τίποτα από τις επιλογές μου. Ίσως στα παιδικά μου χρόνια αφιέρωνα περισσότερη ώρα στην μελέτη.
Σε παλαιότερη συνέντευξη σου έχεις αναφέρει πως η αγάπη είναι ανθρώπινο εφεύρημα ενώ ο έρωτας όχι, μιλώντας για την συνοδοιπόρο και σύντροφο της ζωής σου Έφη. Πιστεύεις, ότι ο έρωτας είναι ότι πιο ουσιαστικό υπάρχει στην ζωή μας? Και αρκεί αυτός για να φέρει την ευτυχία?
Όσο μένουμε ερωτευμένοι με την ζωή και τις εκπλήξεις της δεν πρόκειται να μας τρομάξει τίποτα. Η αγάπη φωλιάζει μέσα μας και μας γεμίζει αλλά χρειάζεται την επανάσταση του έρωτα για να μην λιμνάσει στα βαθιά νερά της συνήθειας.
Ξέρω ότι λατρεύεις το διάβασμα. Αλλά ο κόσμος διαβάζει όλο και λιγότερο, αυτό το γεγονός έχει σχέση με την σημερινή κατάσταση της γενικότερης απαξίωσης?
« Όσο πιο ευαίσθητος είσαι στα αιτήματα της εποχής σου, με διάχυτη την ατμόσφαιρα της επανάστασης και της αμφισβήτησης, τόσο διαμαρτύρεσαι, καταδικάζεις, υποβάλλεις τους πάντες σε αυστηρή κριτική». Έτσι κάπως κάποιοι παλαιότεροι δάσκαλοι μας μάθαιναν να γινόμαστε ουσιαστικοί και δημιουργικά δραστήριοι. Σήμερα το οδυνηρό της κατάστασης δείχνει πώς πουθενά αλλού δεν έχουμε τόσο έντονη την αίσθηση ότι ο άνθρωπος δεν ορίζει το πεπρωμένο του και έχει αφεθεί έρμαιο των κερδοσκοπικών πολιτικών.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό σου είναι η εργασιομανία. Πραγματικά σε γνωρίζω πολλά χρόνια και δεν έχει τύχει ποτέ να σε δω να κάθεσαι. Από γύρισμα, σε θέατρο, από την τέχνη του ηθοποιού στην σκηνοθεσία, από την σκηνοθεσία στις καθημερινές εργασίες που όλοι έχουμε. Αλήθεια πως χαλαρώνεις ή τι σε κάνει να ηρεμείς και να γεμίζεις ενέργεια για την επόμενη ημέρα?
Μου αρκεί να κοιτάξω το ηλιοβασίλεμα ή το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού και θα γεμίσω τις μπαταρίες μου για να συνεχίσω.
Έχει τύχει ποτέ να πεις “δεν μου φτάνει ο χρόνος” και πως το αντιμετωπίζεις?
Ούτε μία ούτε δύο φορές. Αυτό που περιγράφεις είναι η καθημερινότητα μου. Το αντιμετωπίζω με χιούμορ λέγοντας πώς στο μνήμα μου θα γράψουν «δουλευταράς ο μακαρίτης».
Για το τέλος θα ήθελα να σου κάνω δύο ερωτήσεις με πιο τοπικό περιεχόμενο, μιας που βρισκόμαστε στην Καβάλα. Θα θέλαμε να μας πεις για το αρχαίο θέατρο Φιλίππων κατ’ αρχάς. Σε έχουμε δει αρκετές φορές να παίζεις ρόλους σε αυτό το θέατρο. Πες μας τα συναισθήματα σου για το πως είναι να παίζεις εδώ.
Από τα πιο αγαπημένα μου θέατρα. Έχω πολλές φορές νοιώσει το δέος και το μεγαλείο του χώρου παίζοντας εκεί.
Και μιας που είπαμε για το θέατρο, πες μας και για την Καβάλα δυο λόγια. Ξέρω πως σαν Μακεδόνας που είσαι την έχεις επισκεφθεί αρκετές φορές. Τι σου αρέσει σε αυτή την πόλη?
Κατ’ αρχάς πόλη με θάλασσα σημαίνει ταξίδι στην φαντασία. Πόλη με καλντερίμια ταξίδι στην Ιστορία. Θα την χαρακτήριζα πόλη του απροσδόκητου.
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για το χρόνο σου, και όλοι εμείς στο Fresh σου ευχόμαστε τα καλύτερα και να έχουμε πάλι την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί σου σύντομα. Είσαι από τους ανθρώπους που η γνώμη και η άποψη τους έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς.
Εγώ ευχαριστώ πολύ…
Η συνέντευξη δόθηκε για το Fresh Mag 01 | Φωτογραφίες: Ηλίας Κοτσιρέας, προσωπικό αρχείο Βλαδίμηρου Κυριακίδη, Studio Kotsireas
