Στο μοναδικό θαλασσινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Βιστωνίδα
Στο μοναδικό θαλασσινό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Βιστωνίδα
Οι εκπληκτικές γωνιές που υπάρχουν στην χώρα μας είναι απίστευτα πολλές. Μερικές από αυτές είναι πραγματικά ιδιαίτερα μοναδικές και μέσα σε αυτές τις γωνιές συγκαταλέγεται η μονή του Αγίου Νικολάου.
Χτισμένη σε τόπο απαράμιλλης ομορφιάς με τα νερά της Βιστωνίδας να βρίσκονται δίπλα της και την θάλασσα να εισχωρεί στην γη δημιουργώντας δαντελωτές πτυχώσεις. Αυτό τον τόπο επισκεπτόμαστε σήμερα για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας μαζί σας.
Στον δρόμο για το μοναστήρι
Το πρώτο πράγμα που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον αφού αφήσουμε την Εγνατία οδό στο ύψος της ανατολικής εξόδου της Ξάνθης είναι οι μεγάλες αγροτικές εκτάσεις αλλά και οι αμπελώνες της περιοχής που βρίσκονται σε μικρού ύψους λόφους. Αυτοί οι μικροί λόφοι μας κρύβουν και την θέα στην δεύτερη μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της χώρας μας, την Βιστωνίδα.
Τα χιλιόμετρα βέβαια που θα διανύσουμε μέχρι τον προορισμό μας δεν είναι πολλά και ο δρόμος που παλιότερα ήταν η κύρια οδική διαδρομή της Θράκης είναι σε αρκετά καλή κατάσταση.
Έτσι μετά από δέκα με δεκαπέντε λεπτά αρχίζει να φαίνεται η θάλασσα μπροστά μας, ενώ το τοπίο γίνεται λίγο πιο άγονο. Στα δεξιά μας φαίνονται οι αλυκές τις περιοχής και μόλις 2-3 χιλιόμετρα από το Πόρτο Λάγος αποκαλύπτεται και η λίμνη στα αριστερά μας σε όλο της το μεγαλείο.
Φτάνοντας στο γραφικό ψαροχώρι δεν γίνεται να μην κάνουμε μία μικρή παράκαμψη για να δούμε το μικρό λιμάνι του που είναι γεμάτο ψαροκάικα αλλά και το μικρό κομμάτι γης που βρίσκεται κατάφυτο ακριβώς απέναντι του. Το χωριό βρίσκεται ανάμεσα στην θάλασσα και την λίμνη, σε μια στενή σχετικά λωρίδα γης που δεν έχει πλάτος πάνω από 200-250 μέτρα.
Στην έξοδο του χωριού υπάρχουν και τα κατάλοιπα μιας μικρής βυζαντινής πόλης, των Πόρων και αμέσως μετά από μια αριστερή στροφή εμφανίζεται μπροστά μας η θαλασσινή μοναστική πολιτεία η οποία κεντρίζει την ματιά μας αμέσως.
Στο μοναστήρι
Η λωρίδα γης γίνεται ολοένα και πιο στενή καθώς φτάνουμε στην είσοδο της μονής όπου και αφήνουμε το αυτοκίνητο μας.
Η μονή είναι χτισμένη σε δύο μικρά νησάκια. Στο μεγαλύτερο βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου αλλά και τα κελιά ενώ στο μικρότερο καταλαμβάνει όλη την έκταση του ο ναός της Παναγίας της Παντάνασσας. Η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται με πεζογέφυρα όπου και την περπατάμε με αργά βήματα καθώς η ομορφιά γύρω μας είναι απερίγραπτη και μας προκαλεί πραγματικά να την θαυμάσουμε.
Σε πολλούς δίνεται η εντύπωση πως το μοναστήρι είναι κτισμένο σε λίμνη μα είναι κτισμένο πάνω στην θάλασσα που έχει βρει τρόπο να εισέλθει φιδίσια μέχρι εδώ.
Το λευκό χρώμα του μοναστηριού με τον μπλε τρούλο που ακουμπά λες το γαλάζιο του ουρανού σε βάζει μέσα στην θρησκευτικότητα του μοναστηριού ενώ η λιτότητα των κτισμάτων και η σύνδεση του με το ήδη απλό μα και σαγηνευτικό τοπίο δίνει ακόμα πιο μεγάλη μυστηριακή ατμόσφαιρα στον χώρο.
Οι χώροι του μέσα είναι σεμνοί με δεσπόζουσα την εκκλησία του Αγίου Νικολάου ενώ γύρω από αυτήν βρίσκονται καθίσματα όπου ο πιστός αλλά και ο επισκέπτης του τόπου μπορεί να ξαποστάσει και να βρεθεί σε προσωπικές του αναζητήσεις συντροφιά με τα χρώματα της θάλασσας και του ουρανού.
Μια δεύτερη μικρότερη σε πλάτος πεζογέφυρα μας οδηγεί στον ναό της Παναγίας της Παντάνασσας όπου στο εσωτερικό της υπάρχει μία ακριβής αντιγραφή της ομώνυμης εικόνας που βρίσκεται στην μονή Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος.
Εξάλλου όλη η μονή αποτελεί μετόχι της μονής Βατοπαιδίου αλλά ταυτόχρονα και μεγάλο προσκύνημα των κατοίκων της περιοχής αλλά και τον επισκεπτών της.
Και λίγη ιστορία
Για το κτίσιμο της μονής κυριαρχούν δύο εκδοχές. Στην πρώτη , επί Τουρκοκρατίας, ένας ασκητής που μόναζε στην περιοχή, θεράπευσε με τη θεία χάρη του Θεού την βαριά άρρωστη κόρη του μπέη της περιοχής, ο οποίος από ευγνωμοσύνη χάρισε την περιοχή στην Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους.
Στην δεύτερη αναφέρεται σε προγενέστερη εποχή, επί Βυζαντίου. Σύμφωνα με αυτήν, το μετόχι εγκαινιάστηκε από τον Πατριάρχη Νεκτάριο. Παρών ήταν και ο αυτοκράτορας Αρκάδιος, ο οποίος επειδή είχε σωθεί από ναυάγιο ενώ επέστρεφε από ένα ταξίδι στη Ρώμη, έδωσε την περιοχή στην εκκλησία για να ευχαριστήσει την Παναγία που τον έσωσε.
Όπως και να έχει μιας και η ιστορία εδώ χάνεται στα βάθη των αιώνων η μονή του Αγίου Νικολάους αποτελεί έναν υπέροχο τόπο για τις προσωπικές αναζητήσεις του θείου από τον καθένα μας. Ακόμα και για τους μη θρησκευόμενους το σημείο που βρίσκεται είναι ένα μέρος γαλήνης και επαφής με την φύση μιας και γύρω απλώνεται η θάλασσα που μια μικρή λωρίδα γης την χωρίζει από τον ουρανό. Ταυτόχρονα χιλιάδες πουλιά πετούν και που ανήκουν σε δεκάδες είδη κάνοντας ακόμα πιο ειδυλλιακή την περιοχή.
Φωτογραφίες – Κείμενο: Ηλίας Κοτσιρέας